کلان داده ها در علوم اجتماعی
علومی که رفتار انسانی را مطالعه میکنند یعنی علوم اجتماعی عمدتاً بررسیهایی برپایه نظرسنجیها و مطالعات آزمایشگاهی انجام میدهند. با این که این روشها ارزشمند هستند، نارساییهایی نیز دارند. برای مثال نظرسنجیها را در نظر بگیرید. آنها دسترسی محققان به دنیای ذهنی درونی انسانها را ممکن میکنند. مشکل استفاده از آنها این است که افراد همیشه تمایل ندارند راست بگویند و خود فریبی همیشه وجود دارد. همینطور دشواری شناخت دنیای درونیمان برای خودمان. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد همه ما حداقل در مواقعی خودمان را فریب میدهیم. توضیح دقیقی هم برای این مورد تاکنون ارائه نشده است. بنابراین نظرسنجیها مشکل ذهنی بودن را همیشه دارند. همین طور نمیتوانند تفاوتهای ظریف و جزئی بین انسانها را توضیح دهند. در نتیجه نمیتوانند نتایج ایدهآلی بهدست محققان دهند.
ازطرف دیگر مشکل مطالعات آزمایشگاهی این است که در محیط خاص آزمایشگاه اجرا میشوند و نمیتوانند پیچیدگیهای دنیای واقعی را شبیهسازی کنند. بیشتر مطالعات فعلی علوم اجتماعی توصیفی از میانگینها (در نظرسنجیها) و رفتارهای کلیشهای (در مطالعات آزمایشگاهی) است. این روشهای سنتی از این نکته غافلند که پدیدههای اجتماعی از میلیاردها تراکنش بین افراد تشکیل شدهاند. مردم نه تنها پول و کالاها را مبادله میکنند، بلکه ایدهها، اطلاعات یا حتی شایعات را با هم به اشتراک میگذارند. الگوهای موجود در این تراکنشهای فردی است که پدیدههایی اجتماعی مثل بحرانهای مالی یا بهار عربی را بهوجود میآورد. ما نیاز داریم که این الگوها را با استفاده از روشهای جدید عمیق درک کنیم چون با روشهای کلاسیک مطالعه جامعه و میانگینگیری بهدست نمیآیند.
بهتازگی فناوریهای دیجیتالی جدید امکان استفاده از روشهای نوینی را برای مطالعه رفتار انسانی به محققان میدهند. انواع گوشیهای تلفن همراه و سنسورها قادرند حجم عظیمی از فعالیتهای انسانی را در خود ذخیره کنند. این که کجا میرویم، چه میخریم، با چه کسانی در ارتباط هستیم، برای چه مدتی با آنها در ارتباط هستیم تا زبان بدن و حالتهای احساسی که در طول روز تجربه میکنیم. این منابع جدید اطلاعاتی برای محققین علوم اجتماعی بسیار ارزشمندند و به نظرسنجیها یا مطالعات آزمایشگاهی ترجیح داده میشوند. چون به محققان این امکان را میدهند که انسان را در محیطهای طبیعی (جهان واقعی) مطالعه کنند. همینطور به محققان اجازه میدهند که آنچه را که انجام میدهیم مطالعه کنند نه آنچه را که میگوییم (که معمولاً متفاوت است). این روش بررسی رفتار انسانی در محیطهای طبیعی بر پایه فناوریهای دیجیتالی واقعیتکاوی نامیده میشود و علوم اجتماعی را متحول کرده است.
مطالعات جدید اهمیت تعاملات اجتماعی را در شکلدهی رفتار ما بیش از پیش نشان میدهد. رفتار ما انسانها تا حدی تحت تأثیر نزدیکانمان و گروههایی است که در آنها عضو هستیم. از رژیم غذایی و وزن بدن ما تا نظرات ما راجع به مسائل سیاسی. اهمیت دنیای اجتماعی پیرامون ما آن قدر زیاد است که بهتر است خودمان را گروه محور بنامیم نه فرد محور. تاکنون جوامع غربی دیدی خلاف جهت این ایده داشتهاند. به همین جهت مطالعات علوم اجتماعی نتوانستند این قسمت از هویت واقعی ما را خوب توصیف کنند و به نتایج مطلوب نرسیدهاند.